யானை தந்தத்திலிருந்து முத்து உதிர்தல்

நற்றிணை 202, பாலை பாடிய பெருங்கடுங்கோ, பாலைத் திணை – தலைவன் தலைவியிடம் சொன்னது
புலி பொரச் சிவந்த புலால் அம் செங் கோட்டு
ஒலி பல் முத்தம் ஆர்ப்ப வலி சிறந்து
வன் சுவல் பராரை முருக்கி கன்றொடு
மடப் பிடி தழீஇய தடக் கை வேழம்
தேன் செய் பெருங்கிளை இரிய வேங்கைப்
பொன் புரை கவளம் புறந்தருபு ஊட்டும்
மா மலை விடரகம் கவைஇ காண்வர
கண்டிசின் வாழியோ குறுமகள் நுந்தை
அறுமீன் பயந்த அறம் செய் திங்கள்
செல் சுடர் நெடுங் கொடி போல
பல் பூங் கோங்கம் அணிந்த காடே.

Natrinai 202, Chēramān Pālai Pādiya Perunkadunkō, Pālai Thinai – What the hero said to the heroine
Oh young woman!  May you live long!
Come and see your father’s beautiful
forest.  In its tall mountain with clefts,
a big-trunked elephant fights with a tiger,
his lovely tusks stained with blood.  He
breaks the bark of a thick vēngai tree on a
ridge, and pearls in his tusks rattle.
He hugs his mate, plucks the golden flowers
and feeds it to their calf, causing swarms of
honeybees to flee.

The rows of flower-dense kōngam trees look
like rows of lamps lit in the month of Karthikai,
when the Pleiades constellation is in the sky,
and virtuous deeds are done.

Notes:  தலைவன் தலைவியை உடன்கொண்டு உடன்போக்கு மேற்கொண்டான்.  செல்லும் வழியில் உள்ள காட்டைக் காட்டி தலைவியிடம் அவன் கூறியது.  இறைச்சி – கு. வெ. பாலசுப்ரமணியன் உரை – கன்றொடு பிடியையும் தழுவிய வேழம், வேங்கைப் பூங்கொத்தை கவளமாக ஊட்டும் என்றது, தலைவியுடன் நிகழ்த்தும் இல்லறத்தில் பெறும் மக்கட் செல்வத்துடன் அவளையும் பொருள் தேடிக் கொணர்ந்து தலைவன் காக்கும் வினை அறத்தை குறிப்பித்தது..  புலி பொர (1) – பின்னத்தூர் அ. நாராயணசாமி ஐயர் உரை – புலியொடு போர் செய்ததால், ஒளவை துரைசாமி உரை – புலியைக் கொன்றதனால், யானையின் தந்தத்தில் முத்து:  அகநானூறு 282 – வால் மருப்பு ஒடிய உக்க தெண் நீர் ஆலி கடுக்கும் முத்தமொடு, நற்றிணை 202 – புலி பொரச் சிவந்த புலால் அம் செங்கோட்டு ஒலி பல் முத்தம், புறநானூறு 161 – முத்துப்படு முற்றிய உயர் மருப்பு ஏந்திய வரை மருள் நோன் பகடு, புறநானூறு 170 –  வெண்கோடு பயந்த ஒளி திகழ் முத்தம், பதிற்றுப்பத்து 32 – முத்துடை மருப்பின், கலித்தொகை 40 – முத்து ஆர் மருப்பின், திருமுருகாற்றுப்படை 304 – பெருங்களிற்று முத்துடை வான்கோடு தழீஇ,  குறிஞ்சிப்பாட்டு 36 – முத்து ஆர் மருப்பின், மலைபடுகடாம் 518 – முத்துடை மருப்பின்.  சின் – மியா இக மோ மதி இகும் சின் என்னும் ஆவயின் ஆறும் முன்னிலை அசைச்சொல் (தொல்காப்பியம்.  சொல்லதிகாரம்.  இடையியல் 26, சின் என்பது இசின் என்பதன் முதற்குறை – ச. பாலசுந்தரம் உரை).

Meanings:  புலி பொர – attacked by a tiger, fighting with a tiger, killed a tiger, சிவந்த புலால் – red flesh, அம் செங்கோட்டு – from the beautiful red (with blood) tusks, ஒலி பல் – many flourishing, முத்தம் ஆர்ப்ப – sounds of pearls, வலி சிறந்து – with great strength, வன் – strong,  சுவல் – high ground, ridge, பராரை – thick tree trunk (பரு அரை பராரை எனப் புணர்ந்தது), முருக்கி – breaking, கன்றொடு – with a calf, மடப் பிடி – innocent female elephant, தழீஇய – hugging (செய்யுளிசை அளபெடை), தடக் கை வேழம் – a big-trunked male elephant, தேன் செய் – honey making bees,  பெருங்கிளை – big swarms, இரிய – to move, வேங்கை – Indian Kino tree, Pterocarpus marsupium, பொன் புரை – gold-like flowers (புரை – உவம உருபு, a comparison word), கவளம் – food, புறந்தருபு ஊட்டும் – it protects and feeds, மா மலை – tall mountain, huge mountain, விடரகம் – mountain clefts, mountain caves, கவைஇ – surrounded by (சொல்லிசை அளபெடை), காண்வர கண்டிசின் – come and see the beauty (இசின் – முன்னிலை அசை, an expletive of the second person), வாழியோ – may you live long (ஓ – அசைநிலை, an expletive), குறுமகள் – young woman, நுந்தை – your father, அறுமீன் – pleiades, Karthikai month, பயந்த – yielded, அறம் செய் திங்கள் – the month to do virtuous deeds, செல் சுடர் நெடுங்கொடி – moving bright long rows, போல – like, பல் பூங்கோங்கம் – many flowering kōngam trees, Cochlospermum gossypium, அணிந்த காடே – the decorated forest (ஏ – அசைநிலை, an expletive)

அகநானூறு 282, தொல்கபிலர், குறிஞ்சித் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது, அல்லது தலைவி தோழியிடம் சொன்னது, தலைவன் கேட்கும்படியாக
பெரு மலைச் சிலம்பின் வேட்டம் போகிய
செறி மடை அம்பின் வல் வில் கானவன்
பொருது தொலை யானை வெண்கோடு கொண்டு
நீர் திகழ் சிலம்பின் நன் பொன் அகழ்வோன்
கண் பொருது இமைக்கும் திண் மணி கிளர்ப்ப
வைந் நுதி வால் மருப்பு ஒடிய உக்க
தெண் நீர் ஆலி கடுக்கும் முத்தமொடு
மூவேறு தாரமும் ஒருங்குடன் கொண்டு
சாந்தம் பொறை மரம் ஆக நறைநார்
வேங்கைக் கண்ணியன் இழி தரும் நாடற்கு
இன் தீம் பலவின் ஏர் கெழு செல்வத்து
எந்தையும் எதிர்ந்தனன் கொடையே அலர் வாய்
அம்பல் ஊரும் அவனொடு மொழியும்
சாய் இறைத் திரண்ட தோள் பாராட்டி
யாயும் அவனே என்னும் யாமும்
வல்லே வருக வரைந்த நாள் என
நல் இறை மெல் விரல் கூப்பி
இல் உறை கடவுட்கு ஓக்குதும் பலியே.

Akanānūru 282, Tholkapilar, Kurinji Thinai – What the heroine’s friend said to her as the hero listened nearby, or what the heroine said to her friend
Our father with the lovely wealth of
jackfruit trees with very sweet fruits,
has agreed for marriage to the man
from the country, where a mountain
dweller who went hunting on the
huge mountain slopes with his
strong bow and arrows with tight
joints, killed an elephant, took
the white tusks, and used them to
dig for gold in the mountain with
water,
pulled out huge sapphire gems
that glittered and blinded his eyes,
the white tusks broke spilling pearls
that looked like clear hailstones,
he carried the gold, pearls and
sapphire in his sandalwood weight
balancing kāvadi pole, and came down
the mountain wearing a vēngai flower
strand woven with fibers of narai vines.

This town which has people who gossip
has linked both.
Mother praised her daughter’s delicate,
curved, rounded arms and said,
“He’s the one for her.”

Let us hold our delicate fingers with
fine joints and give offerings to our
house gods so that the wedding day
will happen soon!

Notes:  (1) இரவுக்குறி வந்த தலைவன் சிறைப்புறத்தானாக, தலைவிக்குச் சொல்லுவாளாய்த் தோழி சொல்லியது. (2) பிரிவின்கண் தோழிக்குத் தலைவி சொல்லியது.  யானையின் தந்தத்தில் முத்து:  அகநானூறு 282 – வால் மருப்பு ஒடிய உக்க தெண் நீர் ஆலி கடுக்கும் முத்தமொடு, நற்றிணை 202 – புலி பொரச் சிவந்த புலால் அம் செங்கோட்டு ஒலி பல் முத்தம், புறநானூறு 161 – முத்துப்படு முற்றிய உயர் மருப்பு ஏந்திய வரை மருள் நோன் பகடு, புறநானூறு 170 –  வெண்கோடு பயந்த ஒளி திகழ் முத்தம், பதிற்றுப்பத்து 32 – முத்துடை மருப்பின், கலித்தொகை 40 – முத்து ஆர் மருப்பின், திருமுருகாற்றுப்படை 304 – பெருங்களிற்று முத்துடை வான்கோடு தழீஇ,  குறிஞ்சிப்பாட்டு 36 – முத்து ஆர் மருப்பின், மலைபடுகடாம் 518 – முத்துடை மருப்பின். வை – வையே கூர்மை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 91).

Meanings:   பெருமலைச் சிலம்பின் – on the huge mountain slopes, வேட்டம் போகிய – went to hunt, செறி மடை அம்பின் – with arrows with tight joints, வல் வில் கானவன் – a forest dweller with a strong bow, பொருது தொலை யானை – attacked and killed an elephant, வெண்கோடு கொண்டு – took the white tusks, நீர் திகழ் சிலம்பின் நன் பொன் அகழ்வோன் – he dug for fine gold in the water-filled slopes, கண் பொருது இமைக்கும் திண் மணி – sturdy sapphire gems that glitter like attacking the eyes, கிளர்ப்ப – appeared bright, வைந்நுதி – sharp edge, வால் மருப்பு ஒடிய – white tusks breaking, உக்க – dropped, தெண் நீர் ஆலி கடுக்கும் முத்தமொடு – along with pearls which are like clear water hail stones, மூவேறு தாரமும் ஒருங்குடன் கொண்டு – taking the three different kinds (gold, pearls and sapphire) together, சாந்தம் பொறை மரம் ஆக – using sandalwood as a weight carrying balancing pole (பொறை மரம் – காவுதடி, காவடி), நறை நார் – fiber from narai vine, வேங்கைக் கண்ணியன் – man with a kino flower strand on his head, Pterocarpus marsupium, இழிதரும் – coming down, நாடற்கு – to the man from such country, இன் தீம் பலவின் ஏர் கெழு செல்வத்து – with the wealth of jackfruit trees with very sweet fruits (இன் தீம் – ஒருபொருட் பன்மொழி), எந்தையும் எதிர்ந்தனன் கொடையே – our father has agreed to give you in marriage (கொடையே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive), அலர்வாய் அம்பல் ஊரும்- this town with mouths that gossip, அவனொடு மொழியும் –  it has linked you with him in gossips, the people talk linking you with him (ஊர் – ஆகுபெயர் ஊர் மக்களுக்கு), சாய் – delicate, curved, இறை – joints, திரண்ட தோள் – thick arms, rounded arms, பாராட்டி – praising, யாயும் அவனே என்னும் – mother says that he is the one, யாமும் – us, வல்லே வருக வரைந்த நாள் என – that the marriage day planned by elders should come soon, நல் இறை மெல் விரல் கூப்பி – holding together our delicate fingers with fine joints, இல் உறை கடவுட்கு ஓக்குதும் பலியே – let us offer to the gods residing in our house (பலியே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive)

புறநானூறு 170, பாடியவர்: உறையூர் மருத்துவன் தாமோதரனார், பாடப்பட்டோன்: பிட்டங்கொற்றன், திணை: வாகை, துறை: வல்லாண் முல்லை, தானை மறம்  
மரை பிரித்து உண்ட நெல்லி வேலிப்
பரல் உடை முன்றில் அம் குடிச் சீறூர்
எல் அடிப் படுத்த கல்லாக் காட்சி
வில் உழுது உண்மார் நாப்பண் ஒல்லென
இழி பிறப்பாளன் கருங்கை சிவப்ப
வலி துரந்து சிலைக்கும் வன்கண் கடுந்துடி
புலி துஞ்சு நெடு வரைக் குடிஞையோடு இரட்டும்
மலை கெழு நாடன் கூர் வேல் பிட்டன்
குறு கல் ஓம்புமின் தெவ்விர் அவனே
சிறு கண் யானை வெண்கோடு பயந்த
ஒளி திகழ் முத்தம் விறலியர்க்கு ஈந்து
நார் பிழிக் கொண்ட வெங்கள் தேறல்
பண் அமை நல் யாழ்ப் பாண் கடும்பு அருத்தி
நசைவர்க்கு மென்மை அல்லது பகைவர்க்கு
இரும்பு பயன்படுக்குங் கருங்கைக் கொல்லன்
விசைத்து எறி கூடமொடு பொருஉம்
உலைக்கல் அன்ன வல்லாளன்னே.

Puranānūru 170, Poet Uraiyur Maruthuvan Thāmōtharanār sang for Pittankotran, Thinai: Vākai, Thurai: Vallān Mullai, Thānai Maram
O enemies of Pittan with a sharp spear and a mountain country!
Avoid his mountain where marai deer separate from seeds and eat
the flesh of gooseberries from fence trees and drop the seeds that
are like pebbles, in the front yards of houses in beautiful settlements
of a little town, where during the day, a fierce thudi drum with clear
eyes is beaten by a drummer with strength,   
his powerful hands turning red, among uneducated men who hunt
during the day and use their bows for livelihood, the sounds of the
drum merging with the screeches of an owl, high in the mountain
where tigers sleep.

To dancing women, he gives shining pearls from white tusks of
small-eyed elephants, and to families of bards who play tunes on
their fine yāzhs, he gives desirable liquor filtered with fiber.
He is gentle toward those who desire him.  To his enemies,
he is potent as an anvil that is hit with a hammer with force by
the strong hands of a blacksmith who molds iron.

Notes:   This poet wrote Puranānūru 60, 170 and 321.  Puranānūru 168, 169, 170, 171 and 172 were written for Pittankotran.  Pittankotran was a small-region king who owned Kuthirai Mountain.  He was under the control of Cheraman Kothai in whose army he was a commander.  He wore a vēngai flower garland.  He was very generous and charitable.  யானையின் தந்தத்தில் முத்து:  நற்றிணை 202 – புலி பொரச் சிவந்த புலால் அம் செங்கோட்டு ஒலி பல் முத்தம், அகநானூறு 282 – வால் மருப்பு ஒடிய உக்க தெண் நீர் ஆலி கடுக்கும் முத்தமொடு, புறநானூறு 161 – முத்துப்படு முற்றிய உயர் மருப்பு ஏந்திய வரை மருள் நோன் பகடு, புறநானூறு 170 –  வெண்கோடு பயந்த ஒளி திகழ் முத்தம், கலித்தொகை 40 – முத்து ஆர் மருப்பின், திருமுருகாற்றுப்படை 304 – பெருங்களிற்று முத்துடை வான்கோடு தழீஇ,  குறிஞ்சிப்பாட்டு 36 – முத்து ஆர் மருப்பின், மலைபடுகடாம் 518 – முத்துடை மருப்பின்.  மரை (1) – A kind of deer.  The University of Madras Lexicon defines this as elk.  However, there are no elks in South India.  மரை நெல்லி உண்ணுதல்: அகநானூறு 69 – புல் இலைப் பராரை நெல்லியம் புளித் திரள் காய் கான மடமரைக் கண நிரை கவரும்.  அகநானூறு 399 – மையில் பளிங்கின் அன்ன தோற்றப் பல் கோள் நெல்லிப் பைங்காய் அருந்தி, மெல்கிடு மட மரை ஓர்க்கும் அத்தம், குறுந்தொகை 235 – நெல்லி மரை இனம் ஆரும் முன்றில், புறநானூறு 170 – மரை பிரித்து உண்ட நெல்லி வேலி.

Meanings:  மரை பிரித்து உண்ட நெல்லி – gooseberries are eaten by marai deer which separate the flesh from the seeds, gooseberries – Emblica Officinalis, வேலிப் பரல் உடை முன்றில் – front yard with fence and seeds that are like pebbles (முன்றில் – இல்முன்), அம் குடிச் சீறூர் – beautiful little town, எல் அடிப்படுத்த – hunted during the day, hunted during the night (ஒளவை துரைசாமி உரை – பகற் பொழுதெல்லாம் வேட்டையாடித் திரிந்த, இரவுப் பொழுது முற்றும் வேட்டையாடித் திரிந்த), கல்லாக் காட்சி – uneducated intelligence, வில் உழுது உண்மார் – those who eat with bows for their livelihood, நாப்பண் – in the middle, ஒல்லென – loudly, இழிபிறப்பாளன் – a drummer, a man of low status, a man of low birth (ஒளவை துரைசாமி உரை, உ. வே. சாமிநாதையர் உரை – இழிந்த பிறப்பினையுடைய புலையன்), கருங்கை சிவப்ப – his strong arms to be red, வலி துரந்து – beats with strength, சிலைக்கும் வன்கண் கடுந்துடி – harsh thudi drum with clear eye that is beaten, புலி துஞ்சு – tigers sleeping, நெடுவரை – tall mountains, குடிஞையோடு இரட்டும் – sounds merge with owl hoots, மலை கெழு நாடன் – the lord of a country with mountains, கூர் வேல் பிட்டன் – Pittan with sharp spear, குறுகல் ஓம்புமின் – avoid his mountain (மின் – முன்னிலைப் பன்மை வினைமுற்று விகுதி, a verbal plural suffix of the second person), தெவ்விர் – O enemies, அவனே – he, சிறுகண் யானை – elephants with small eyes, வெண்கோடு பயந்த ஒளி திகழ் முத்தம் – bright pearls from white tusks, விறலியர்க்கு ஈத்து – gives to dancers, நார் பிழிக் கொண்ட – filtered through fiber (fiber – பன்னாடை, the cloth-like fibrous piece covering the base of coconut leaf stems), வெங்கள் தேறல் – desirable liquor, strong liquor, பண் அமை நல் யாழ்ப் பாண் – bards who sing fine tunes with their good lutes, கடும்பு – relatives, அருத்தி – feeding them, நசைவர்க்கு மென்மை – delicate to those who came with desire, அல்லது பகைவர்க்கு – but not to his enemies, இரும்பு – iron, பயன்படுக்கும் – uses, கருங்கைக் கொல்லன் – a blacksmith with strong hands, விசைத்து எறி கூடமொடு – with a hammer that is hit rapidly, பொரூஉம் – differing, attacking (இன்னிசை அளபெடை), உலைக்கல் அன்ன வல்லாளன்னே – he is strong like the anvil (உலைக்கல் – பட்டறைக் கல், வல்லாளன்னே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive)

பேயாழ்வார், மூன்றாந் திருவந்தாதி, திவ்ய பிரபந்தம் 2326 
புரிந்து மதவேழம் மாப்பிடியோடூடித்,
திரிந்து சினத்தால் பொருது, விரிந்த சீர் வெண்கோட்டு
முத்து உதிர்க்கும் வேங்கடமே, மேலொரு நாள்
மண் கோட்டுக் கொண்டான் மலை.