சிற்றில்  – Little sand houses

குறுந்தொகை 326, பாடியவர் பெயர் கிடைக்கவில்லை, நெய்தற் திணை – தலைவி சொன்னது, தலைவன் கேட்கும்படியாக
துணைத்த கோதைப் பணைப் பெரும் தோளினர்
கடலாடு மகளிர் கானல் இழைத்த
சிறு மனைப் புணர்ந்த நட்பே தோழி
ஒரு நாள் துறைவன் துறப்பின்
பன்னாள் வரூஉம் இன்னாமைத்தே.

Kurunthokai 326, Unknown poet, Neythal Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
If the lord of the shores leaves
me even for a day,
the love born uniting with
him in the seashore groves,
……….where young girls with
……….big, bamboo-like arms,
……….who wear woven garlands,
……….bathe in the ocean and
……….build little sand houses,
brings me many days of distress.

Notes:  The heroine said this to her friend, aware that the hero was nearby, urging him to come and marry her.  வரைதலே தக்கதென்பதைத் தலைவி புலப்படுத்தியது.

Meanings:  துணைத்த கோதை – tied garlands, woven garlands, பணைப் பெரும் தோளினர் – those with bamboo-like big arms, கடலாடு மகளிர் – girls bathing in the ocean, கானல் இழைத்த சிறு மனை – little house built in the seashore grove, புணர்ந்த – united, நட்பு – friendship, love, ஏ – அசைநிலை, an expletive, தோழி – O friend, ஒரு நாள் துறைவன் துறப்பின் – if he abandons me even for a day, if he leaves me even for one day, பன்னாள் வரூஉம் – it will come for many days (வரூஉம் – இன்னிசை அளபெடை), இன்னாமைத்து – it is distressing, ஏ – அசைநிலை, an expletive

நற்றிணை 123, காஞ்சிப் புலவனார், நெய்தல் திணை – தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
உரையாய் வாழி தோழி இருங் கழி
இரை ஆர் குருகின் நிரை பறைத் தொழுதி
வாங்கு மடல் குடம்பை தூங்கு இருள் துவன்றும்
பெண்ணை ஓங்கிய வெண் மணல் படப்பை
கானல் ஆயமொடு காலைக் குற்ற
கள் கமழ் அலர தண் நறுங் காவி
அம் பகை நெறித் தழை அணி பெறத் தைஇ
வரி புனை சிற்றில் பரி சிறந்து ஓடி
புலவுத் திரை உதைத்த கொடுந் தாள் கண்டல்
சேர்ப்பு ஏர் ஈர் அளை அலவன் பார்க்கும்
சிறு விளையாடலும் அழுங்கி
நினைக்குறு பெருந்துயரம் ஆகிய நோயே.

Natrinai 123, Kānji Pulavanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to her, as the hero listened nearby
May you live long, oh friend!
Tell me why you are not playing with
our friends at the grove in this early
morning hour, plucking honey-fragrant
red waterlilies, weaving them with
leaves and  wearing skirts beautifully,
building little sand houses and
decorating them with kolams, in the
white sandy ocean shore with tall
palmyra trees with curved nests on
fronds on which herons that fly in rows
and feed in the vast backwaters rest
in the pitch darkness of night.

You are not playing little games
watching crabs that live on the seashore,
their lovely, wet mud holes under kandal
trees with curved trunks lashed by the
stinking waves of the ocean.

You are afflicted with this disease which
has given you great sorrow!

Notes:  மாங்குடி கிழார், மாங்குடி மருதனார், மதுரை காஞ்சி புலவர் ஆகிய பெயர்கள் ஒரே புலவருக்கு உரியன என்று கருதப்படுகின்றது.   வரி புனை சிற்றில் (8) – பின்னத்தூர் அ. நாராயணசாமி ஐயர் உரை – கோலமிடுதலையுற்ற சிற்றில், ஒளவை துரைசாமி உரை – கோலமிட்ட மணல் சிறுவீடு.  Natrinai 123, 283 and 378 have descriptions of kolams.  துவன்று – துவன்று நிறைவு ஆகும் – (தொல்காப்பியம், உரியியல் 36).

Meanings:  உரையாய் – tell me, வாழி – அசைநிலை, an expletive, may you live long, தோழி – oh friend, இருங்கழி – dark backwaters, vast backwaters, இரை ஆர் குருகின் – of the herons/egrets/storks that feed, நிரை பறைத் தொழுதி – bird flocks that fly in a row, வாங்கு – curved, மடல் – palm leaves, குடம்பை – nest, தூங்கு இருள் துவன்றும் – they reach when it is pitch dark, பெண்ணை ஓங்கிய – tall palmyra trees, flourishing palmyra trees, வெண்மணல் – white sand, படப்பை – garden, கானல் – seashore grove, ஆயமொடு – with friends, காலைக் குற்ற – plucking in the morning, கள் – honey, nectar, கமழ் – fragrance, அலர – bloom, தண் நறுங்காவி – cool fragrant red colored waterlilies, blue colored waterlilies, அம் – beautiful, பகை நெறித் தழை – woven garment with leaves and flowers that differ in color, அணிபெறத் தைஇ – wearing beautifully (தைஇ – சொல்லிசை அளபெடை), வரி புனை சிற்றில் – small house with kolams, small houses with decorations, பரி சிறந்து ஓடி – running around and playing, புலவு – fish smelling, திரை உதைத்த – hit by the waves, கொடுந்தாள் கண்டல் – kandal with curved trunks (கண்டல் – Rhizophora mucronate which is a mangrove tree or Pandanus odoratissimus according to the University of Madras Lexicon), சேர்ப்பு – seashore, ஏர் – beautiful, ஈர் அளை – wet holes, அலவன் பார்க்கும் – watching the crabs, சிறு விளையாடலும் – playing little games, அழுங்கி – in distress, நினக்கு பெருந்துயரம் ஆகிய நோயே – the disease that gives great sorrow (ஏ – அசைநிலை, an expletive)

அகநானூறு 90, மதுரை மருதன் இளநாகனார், நெய்தல் திணை, தோழி தலைவனிடம் சொன்னது
மூத்தோர் அன்ன வெண் தலைப் புணரி
இளையோர் ஆடும் வரி மனை சிதைக்கும்
தளை அவிழ் தாழைக் கானல் அம் பெரும் துறை
சில் செவித்து ஆகிய புணர்ச்சி அலர் எழ
இல் வயின் செறித்தமை அறியாய் பன்னாள்
வரு முலை வருத்தா அம் பகட்டு மார்பின்
தெருமரல் உள்ளமொடு வருந்தும் நின் வயின்
நீங்குக என்று யான் யாங்ஙனம் மொழிகோ
அரும் திறள் கடவுள் செல்லூர்க் குணாஅது
பெருங்கடல் முழக்கிற்று ஆகி யாணர்
இரும்பு இடம் படுத்த வடுவுடை முகத்தர்
கருங்கண் கோசர் நியமம் ஆயினும்
உறும் எனக் கொள்குநர் அல்லர்
நறு நுதல் அரிவை பாசிழை விலையே.

Akanānūru 90, Mathurai Ilanākanār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the hero
How can I ask you to leave?
Your heart is so sad, since you caused
pain to the woman with growing breasts
with your proud chest, for many days!

A few women heard about your union
with her in the seashore grove with
thāzhai trees where decorated sand houses
built by little girls get crushed by waves
with white tops, the color of the hair of
elders.  Gossip arose, and you are not aware
that she has been confined to her house.

Even if they were given the prosperous
Niyamam town, east of Selloor with gods
with rare abilities and the roaring
ocean belonging to the fearless Kōsars
with face scars caused by metal weapons,
her parents will not accept it as bride
price for the young lady with fragrant
brow and new jewels.

Notes:  பகற்குறி வந்து கண்ணுற்று நீங்கும் தலைமகனைத் தோழி எதிர்ப்பட்டு நின்று இற்செறிப்பு அறிவுறீயது.  Ainkurunūru 147, Puranānūru 343, 344, 345, 352 and Kalithokai 103 have references to bride price.  வரி மனை (2) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மணலால் வரிவரியாகக் கோலும் சிற்றில்.  யாணர் – புதிதுபடற் பொருட்டே யாணர்க் கிளவி (தொல்காப்பியம், உரியியல் 83).  வருத்தா – வருத்தும் என்பது பொருள்.  செய்யா என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம்.  எதிர்மறைச் சொல்போல் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் பொருள் தருவது.  தெருமரல் – அலமரல் தெருமரல் ஆயிரண்டும் சுழற்சி (தொல்காப்பியம், சொல் 310).

Meanings:   மூத்தோர் அன்ன – like those of elders (like the color of their hair), வெண்தலைப் புணரி – waves with white tops, இளையோர் ஆடும் வரி மனை சிதைக்கும் – they crush the rows of little sand houses that young girls play with, தளை அவிழ் தாழை – thāzhai tree fronds that open releasing ties, Pandanas odoratissimus, கானல் – seashore grove, அம் பெரும் துறை – beautiful huge shore, சில் செவித்து ஆகிய புணர்ச்சி – some ears heard about the union, அலர் எழ – gossip has risen, இல்வயின் செறித்தமை அறியாய் – you are not aware that her mother has confined her in the house, பன்னாள் – many days, வருமுலை வருத்தா – saddened the young woman with growing breasts (வருமுலை – அன்மொழித்தொகை), அம் பகட்டு மார்பின் – with your beautiful proud chest, தெருமரல் உள்ளமொடு – with a sad heart, வருந்தும் நின் வயின் – to you who is sad, நீங்குக என்று – you go away, யான் யாங்ஙனம் மொழிகோ – how can I tell you (மொழிகு – தன்மை ஒருமை, first person singular, + ஓ – அசைநிலை, an expletive), அருந்திறள் கடவுள் – gods with rare strengths, செல்லூர் – Selloor town, குணாஅது – on the eastern side (இசைநிறை அளபெடை), பெருங்கடல் முழக்கிற்று ஆகி – like the roar of the huge ocean, யாணர் – wealth, இரும்பு இடம்படுத்த – caused by iron implements (spears, swords), வடுவுடை முகத்தர் – those with faces with scars, கருங்கண் கோசர் – Kōsars with no fear, நியமம் ஆயினும் – even if Niyaman town is given, உறும் என – thinking it is suitable, thinking that is equal (அமையும் என, ஒக்கும் என), கொள்குநர் அல்லர் – they will not take it as bride price, நறுநுதல் அரிவை – the young lady with fragrant forehead, பாசிழை – new jewels, விலையே – the price, ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive

அகநானூறு 110, போந்தைப் பசலையார், நெய்தல் திணை – தோழி செவிலித்தாயிடம் சொன்னது
அன்னை அறியினும் அறிக அலர் வாய்
அம்மென் சேரி கேட்பினும் கேட்க
பிறிது ஒன்று இன்மை அறியக் கூறிக்
கொடும் சுழிப் புகாஅர்த் தெய்வம் நோக்கிக்
கடுஞ்சூள் தருகுவன் நினக்கே கானல்
தொடலை ஆயமொடு கடல் உடன் ஆடியும்
சிற்றில் இழைத்தும் சிறு சோறு குவைஇயும்
வருந்திய வருத்தம் தீர யாம் சிறிது
இருந்தனமாக எய்த வந்து
தட மென் பணைத்தோள் மட நல்லீரோ
எல்லும் எல்லின்று அசைவு மிக உடையேன்
மெல் இலைப் பரப்பின் விருந்து உண்டு யானும் இக்
கல்லென் சிறுகுடித் தங்கின் மற்று எவனோ
என மொழிந்தனனே ஒருவன் அவன் கண்டு
இறைஞ்சிய முகத்தேம் புறம் சேர்பு பொருந்தி
இவை நுமக்கு உரிய அல்ல இழிந்த
கொழு மீன் வல்சி என்றனம் இழுமென
நெடும் கொடி நுடங்கும் நாவாய் தோன்றுவ
காணாமோ எனக் காலின் சிதையா
நில்லாது பெயர்ந்த பல்லோர் உள்ளும்
என்னே குறித்த நோக்கமொடு நன்னுதால்
ஒழிகோ யான் என அழிதகக் கூறி
யான் பெயர்க என்ன நோக்கித் தான் தன்
நெடுந் தேர்க் கொடிஞ்சி பற்றி
நின்றோன் போலும் இன்றும் என் கட்கே.

Akanānūru 110, Pōnthai Pasalaiyār, Neythal Thinai – What the heroine’s friend said to the foster mother
Even if her mother knows about it, let her know
about it!  Even if those in this town know about it
and gossip, let them do it.  I will not tell you
anything that is not true.  I will vow to tell you the
truth in front of the god in Puhār with fierce eddies.

When we were playing in the grove with friends
wearing garlands, swimming in the ocean, building
little sand houses, cooking play food and removing
our stress, a man came near us and asked,
“O young women with thick, delicate arms that
are like bamboo!
Daytime has ended, and I am very tired.  Can I eat
food on your tender leaves and stay in your village?”
On seeing him, we hung our heads down, hid
behind each other, and uttered softly, “This food is not
suitable for you.  It is made with beached, fatty fish.”
Then we said, “Can we go and see the ships with tall
flags?”, broke our sand houses and moved away
without standing there.

Among everyone he looked at me, and said sadly,
“One with a fine forehead!  I am leaving”, and I replied,
“You can leave.”  He looked at me and held on to his
chariot ornament.  That image is still clear in my eyes!

Notes:  தோழி செவிலித்தாய்க்கு அறத்தொடு நின்றது.  தொல். களவியல் 35 – தோழி தானே செவிலி மகளே.  தொல். பொருளியல் 12 – எளித்தல், ஏத்தல், வேட்கை உரைத்தல், கூறுதல் உசாதல், ஏதீடு, தலைப்பாடு, உண்மை செப்புங்கிளவியொடு, தொகைஇ எழு வகைய என்மனார் புலவர் – இங்கு எளித்தல் (தலைவனை எளியவனாகக் கூறுதல்) பொருந்தும்.  இழிந்த கொழு மீன் (16-17) –  பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை –  இழிந்ததான கொழுமீன், இரா. வேங்கடாசலம் பிள்ளை, ந. மு. வேங்கடசாமி நாட்டார் உரை – இழிவாய கொழு மீன்.  Translated as ‘kolumīn fish that only low people eat’ by George Hart.  Sangam scholar and Tamil Grammarian Dr. V.S. Rajam interprets இழிந்த மீன் as ‘beached fish’ in her book, ‘Reference Grammar of Classical Tamil poetry’.  She translates எறி திரை தந்திட இழிந்த மீன் (Kalithokai 121-20) as ‘the fish which came down the shore as the tossing waves brought and dropped them’.  She adds, ‘in most cases the word இழிந்த signifies movement in a lower direction’.  கலித்தொகை 121 – எறி திரை தந்திட இழிந்த மீன் – நச்சினார்க்கினியர் உரை – எறிகின்ற திரை ஏறக் கொண்டு வந்து போடுகையினால் எக்கரிலே கிடந்த மீன், கலித்தொகை 131- திரை உறப் பொன்றிய புலவு மீன்.  தொடலை ஆயமொடு (6) – இரா. வேங்கடாசலம் பிள்ளை, ந. மு. வேங்கடசாமி நாட்டார் உரை – மாலை போன்ற ஆயத்தாரோடு, பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – மாலை போலத் தொடர்ந்து வரும் ஆயத்தாரோடு, உ. வே. சாமிநாதையர் உரை குறுந்தொகை 294 பாடலுக்கு – மாலையையுடைய மகளிர் கூட்டத்தோடு.  கோதை ஆயமொடு (அகநானூறு 49-16, 60-10,180-2) – மாலையையுடைய மகளிர் என்ற பொருளே பொ. வே. சோமசுந்தரனார் மற்றும் இரா. வேங்கடாசலம் பிள்ளை, ந. மு. வேங்கடசாமி நாட்டார் உரைகளில் உள்ளன.  காணாமோ (19) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – காண்போம் அல்லமோ, இரா. வேங்கடாசலம் பிள்ளை, ந. மு. வேங்கடசாமி நாட்டார் உரை – காண்போம் அல்லேமோ, ச. வே. சுப்பிரமணியன் உரை – காண்போம்.  ஒப்புமை:  ஆயமொடு – அகநானூறு 230 – விளையாட்டு ஆயமொடு வெண்மணல் உதிர்த்த புன்னை நுண் தாது பொன்னின் நொண்டு மனைபுறம் தருதி ஆயின் எனையதூஉம் இம்மனைக் கிழமை எம்மொடு புணரின் தீதும் உண்டோ மாதராய்.  சிதையா – சிதைத்து என்பது பொருள். செய்யா என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம்.  எதிர்மறைச் சொல்போல் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் பொருள் தருவது.  அழிதக (22) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தனது நெஞ்சம் அழியுமாறு விடை இரப்ப, இரா. வேங்கடாசலம் பிள்ளை, ந. மு. வேங்கடசாமி நாட்டார் உரை – என் நெஞ்சம் அழிந்திடக் கூறி.  தட – தடவும் கயவும் நளியும் பெருமை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 24), அவற்றுள், தட என் கிளவி கோட்டமும் செய்யும் (தொல்காப்பியம், உரியியல் 25).  காலின் சிதையா (19) – ச. வே. சுப்பிரமணியன் – எங்களது சிற்றில் இடங்களைக் காலால் அழித்து விட்டு அங்கு நில்லாமல் சென்றான், பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தமது சிற்றில் முதலியவற்றைக் காலால் சிதைத்து விட்டு, அவன் முன்னாள் நில்லாது சென்ற மகளிர்.  நோக்கி (23) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – தலைவியை நோக்கி, இரா. வேங்கடாசலம் பிள்ளை, ந. மு. வேங்கடசாமி நாட்டார் உரை – தோழியை நோக்கி.

Meanings:   அன்னை அறியினும் – even if mother knows about it (நற்றாய்), அறிக – let her know about it, அலர்வாய் – mouths that gossip, அம்மென் சேரி கேட்பினும் கேட்க – even if the people in our loud village/street hear about it let them hear, if the people in our village hear and talk about it let them do it (சேரி – ஆகுபெயர் அங்கு வாழ்பவர்களுக்கு), பிறிது ஒன்று இன்மை அறியக் கூறி – I will not tell anything different, கொடும் சுழிப் புகாஅர்த் தெய்வம் நோக்கிக் கடுஞ்சூள் தருகுவன் நினக்கே – I will give my strong promise to you in front of the God in Poompuhār with strong whirlpools/eddies/swirls (புகாஅர்- இசை நிறை அளபெடை), கானல் – seashore grove, தொடலை ஆயமொடு – with friends wearing garlands, கடல் உடன் ஆடியும் – playing in the ocean, சிற்றில் இழைத்தும் – and making little sand houses, சிறு சோறு குவைஇயும் – and cooking and heaping play rice (குவைஇ – சொல்லிசை அளபெடை), வருந்திய வருத்தம் தீர யாம் சிறிது இருந்தனமாக – when we were there playing a little and ending our stress/sorrow, எய்த வந்து – came near, தட – curved, large, மென் – delicate, பணைத்தோள் – thick arms, bamboo-like arms, மட நல்லீரே – oh naïve young women, oh delicate young women, oh pretty young women, எல்லும் எல்லின்று – daytime has lost its light, daytime has turned to darkness, அசைவு மிக உடையேன் – I am very tired, மெல் இலைப் பரப்பின் விருந்து உண்டு யானும் இக் கல்லென் சிறுகுடித் தங்கின் மற்று எவனோ – can I eat on your delicate leaves and stay in your noisy village (கல்லென் – ஒலிக்குறிப்பு மொழி, மற்று – வினைமாற்றின்கண் வந்தது), என – thus, மொழிந்தனனே ஒருவன் – a man said (மொழிந்தனனே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive), அவன் கண்டு இறைஞ்சிய முகத்தெம் – on seeing him we lowered our faces, புறம் சேர்பு பொருந்தி – hiding behind each other, இவை நுமக்கு உரிய அல்ல – these are not suitable for you, இழிந்த கொழு மீன் வல்சி – food cooked with fatty beached fish, food cooked with fish that was brought down to the shore by the waves, என்றனம் – we said, இழுமென – with soft sounds (ஒலிக்குறிப்பு), நெடுங்கொடி – tall flags, நுடங்கும் – swaying, நாவாய் தோன்றுவ – ships that appear, காணாமோ – can we see , எனக் காலின் சிதையா – crushed with our legs, he crushed with his legs, நில்லாது – not standing, பெயர்ந்த – moved, பல்லோர் உள்ளும் – among many, என்னே குறித்த நோக்கமொடு – looked specifically just at me (என்னையே எனக் கொள்க, தொகுத்தல் விகாரம்), நன்னுதால் – O! one with a fine forehead, ஒழிகோ யான் – I am leaving (ஒழிகோ – ஒழிகு + ஓ), என – thus, அழிதகக் கூறி – he said sadly, யான் பெயர்க – I said ‘you may leave’, என்ன – I said so, நோக்கி – looking, தான் தன் நெடுந்தேர்க் கொடிஞ்சி பற்றி நின்றோன் போலும் – like he was holding his tall chariot’s decorative ornament and stood, இன்றும் என் கட்கே – my eyes can still see him (கட்கே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive)

அகநானூறு 230, மதுரை அறுவை வாணிகன் இளவேட்டனார், நெய்தல் திணை – தலைவன் தன் நெஞ்சிடம் சொன்னது
உறு கழி மருங்கின் ஓதமொடு மலர்ந்த
சிறு கரு நெய்தல் கண் போல் மா மலர்ப்
பெருந்தண் மாத்தழை இருந்த அல்குல்
ஐய அரும்பிய சுணங்கின் வை எயிற்று
மை ஈர் ஓதி வாள் நுதல் குறுமகள்
விளையாட்டு ஆயமொடு வெண் மணல் உதிர்த்த
புன்னை நுண் தாது பொன்னின் நொண்டு
மனை புறந்தருதி ஆயின் எனையதூஉம்
இம்மனைக் கிழமை எம்மொடு புணரின்
தீதும் உண்டோ மாதராய் எனக்
கடும் பரி நல் மான் கொடிஞ்சி நெடுந்தேர்
கை வல் பாகன் பையென இயக்க
யாம் தற்குறுகினமாக ஏந்து எழில்
அரி வேய் உண்கண் பனி வரல் ஒடுக்கிச்
சிறிய இறைஞ்சினள் தலையே
பெரிய எவ்வம் யாம் இவண் உறவே.

Akanānūru 230, Mathurai Aruvai Vānikan Ilavettanār, Neythal Thinai – What the hero said to his heart
“Oh young woman with delicate, budding pallor spots,
sharp teeth, dark oiled hair, bright brow and loins
with a skirt made of large, cool leaves and small, dark
waterlily blossoms, that grow near the vast backwaters
in the water from the ocean, resembling eyes of women!

Oh beautiful woman who is playing with her friends,
making sand houses on the wide sand where punnai
trees have dropped fine pollen that you treat like gold
and share with friends in your play house!  Is there any
harm in playing house with me in a righteous manner?”

I said that to her, as my able charioteer moved slowly
the decorated chariot with swift, fine horses.
I moved toward her.  Her lifted, beautiful, kohl-lined
eyes with lines shed tears.  She hid them, and bent
her head a little bit, leaving me in great sorrow.

Notes:   தலைவியைக் கண்ணுற்று நீங்கும் தலைவன் தன் நெஞ்சிற்குச் சொல்லியது.  ஒப்புமை:  அகநானூறு 110 – தட மென் பணைத்தோள் மட நல்லீரே எல்லும் எல்லின்று அசைவு மிக உடையேன் மெல் இலைப் பரப்பின் விருந்து உண்டு யானும் இக் கல்லென் சிறுகுடித் தங்கின் மற்று எவனோ?  ஐய (4) – இரா. வேங்கடாசலம் பிள்ளை, ந. மு. வேங்கடசாமி நாட்டார் உரை – பெயரெச்சக் குறிப்பு, வினையெச்சக் குறிப்பாக்கி மென்மையவாக அரும்பிய என்று உரைத்தலுமாம்.  வாள் – வாள் ஒளி ஆகும் (தொல்காப்பியம் உரியியல் 71).  உறு – உறு தவ நனி என வரூஉம் மூன்றும் மிகுதி செய்யும் பொருள என்ப (தொல்காப்பியம், உரியியல் 3). வை – வையே கூர்மை (தொல்காப்பியம், உரியியல் 91).

Meanings:   உறு கழி மருங்கின் – near the vast backwaters (உறு – பெரிய), ஓதமொடு – in the flowing ocean water, மலர்ந்த – blossomed, சிறு கரு நெய்தல் – small dark blue waterlilies, Nymphaea caerulea, கண் போல் – like eyes, மா மலர் – dark flowers, large flowers, special flowers, பெருந்தண் மாத்தழை இருந்த அல்குல் – loins on which are large cool leaves, ஐய அரும்பிய சுணங்கின் – with delicate budding pallor, வை எயிற்று – with sharp teeth, மை ஈர் ஓதி – dark wet hair, dark oiled hair, வாள் நுதல் குறுமகள் – oh young woman with bright forehead, விளையாட்டு ஆயமொடு – with play friends, வெண்மணல் உதிர்த்த புன்னை நுண் தாது – fine punnai pollen that dropped on the white sand, Calophyllum inophyllum, Laurel Tree, Mast wood Tree, பொன்னின் – like gold (இன் உருபு ஒப்புப் பொருளது), நொண்டு – taking it, மனை புறந்தருதி ஆயின் – if you play house with me, எனையதூஉம் இம்மனைக் கிழமை எம்மொடு புணரின் தீதும் உண்டோ – is there any harm in playing house together with me a little in a righteous manner (கிழமை – அறம், எனையதூஉம் – இன்னிசை அளபெடை), மாதராய் – oh beautiful woman (விளி, an address), எனக் கடும் பரி நல்மான் கொடிஞ்சி நெடுந்தேர் கைவல் பாகன் பையென இயக்க – slowly the charioteer who is talented moved the tall chariot with decorations and fast riding fine horses (கைவல் – தொழிலில் திறமையுடைய), யாம் தற்குறுகினமாக – I went close to her, ஏந்து எழில் – lifted and pretty, very pretty, அரி வேய் – with lines, உண்கண் பனிவரல் – the tears that came to her kohl-lined eyes, ஒடுக்கி – hiding it, சிறிய இறைஞ்சினள் தலையே – she bent her head a little bit, பெரிய எவ்வம் யாம் இவண் உறவே – for me here to attain great sorrow (உறவே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive)

அகநானூறு 250, செல்லூர் கிழார் மகனார் பெரும்பூதங்கொற்றனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது
எவன் கொல் வாழி தோழி மயங்கு பிசிர்
மல்கு திரை உழந்த ஒல்கு நிலைப் புன்னை
வண்டு இமிர் இணர நுண் தாது வரிப்ப
மணம் கமழ் இளமணல் எக்கர்க் காண்வரக்
கணம் கொள் ஆயமொடு புணர்ந்து விளையாடக்
கொடுஞ்சி நெடுந்தேர் இளையரொடு நீக்கித்
தாரன் கண்ணியன் சேர வந்து ஒருவன்
வரி மனை புகழ்ந்த கிளவியன் யாவதும்
மறு மொழி பெறாஅன் பெயர்ந்தனன் அதற் கொண்டு
அரும் படர் எவ்வமொடு பெருந்தோள் சாஅய்
அவ் வலைப் பரதவர் கானல் அம் சிறுகுடி
செவ்வாய்ப் பெண்டிர் கவ்வையின் கலங்கி
இறை வளை நெகிழ்ந்த நம்மொடு
துறையும் துஞ்சாது கங்குலானே.

Akanānūru 250, Selloor Kizhār Makanār Perumpoothankotranār, Neythal thinai – What the heroine’s friend said to her
May you live long, my friend!  Why is the seashore
not resting at night when we are unable to sleep?

Is it our greatly spreading sorrow that has
caused our wide arms to become thin and
our bangles to slip down from our forearms,
……….caused by the harsh-mouthed
……….women in our beautiful, small
……….village near the seashore groves
……….with fishermen owning pretty
……….fishing nets,
since a man with garlands and flower strands came
on his tall chariot with decorations, walked
toward us, away from his servants, praised our
decorated, little sand houses, and moved away when
we did not reply, when we were playing beautifully on
the sand dunes with fragrance of bee-swarming clusters
of flowers of swaying punnai trees, that were attacked
by overflowing waves with heavy sprays, as they
dropped their fine pollen and decorated the ground?

Notes:  தலைவியை கூட்டுவிக்கத் தோழியைத் தலைவன் வேண்டினான்.  தோழியும் தலைவியிடம் வந்து தலைவன் வேண்டுகோளுக்கு இணங்குமாறு அவள் நயக்கும்படி கூறியது.  வரி மனை (8) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வரிவரியாகிய மணல் வீடுகள், இரா. வேங்கடாசலம் பிள்ளை, ந. மு. வேங்கடசாமி நாட்டார் உரை – வண்டல் மனை.

Meanings:   எவன் கொல் – why, what is the reason (கொல் – அசைநிலை, an expletive), வாழி தோழி – may you live long my friend, மயங்கு பிசிர் – confusing sprays, மல்கு திரை – abundant waves, உழந்த – saddened/to be hit, ஒல்கு நிலைப் புன்னை – swaying punnai trees, Calophyllum inophyllum, Laurel Tree, Mast wood Tree, வண்டு இமிர் – bees buzzing, இணர – from the flower clusters, of the flower clusters, நுண் தாது வரிப்ப – decorate with fine pollen, மணம் கமழ் – fragrance spreading, இள மணல் எக்கர் – new sand dunes, காண்வர – beautifully, கணம் கொள் ஆயமொடு – with big group of friends, புணர்ந்து விளையாட – played together, கொடுஞ்சி நெடுந்தேர் – tall chariot with top finial/decorations/ornamental staff, இளையரொடு நீக்கி – away from his servants, தாரன் கண்ணியன் – the man wearing garlands and head strands, சேர வந்து – came, ஒருவன் – a man, வரி மனை – decorated little sand houses, little sand houses in rows, புகழ்ந்த கிளவியன் – he used praising words, யாவதும் மறு மொழி பெறாஅன் – not getting even a little bit of response from us (பெறாஅன் – இசை நிறை அளபெடை), பெயர்ந்தனன் – he moved away, அதற்கொண்டு – after that, அரும் படர் எவ்வமொடு – greatly spreading sorrow, பெருந்தோள் சாஅய் –  arms to become thin (சாஅய் – இசை நிறை அளபெடை), அம் வலைப் பரதவர் – fishermen with beautiful nets, கானல் – seashore groves, அம் சிறுகுடி – beautiful small village, வெவ்வாய்ப் பெண்டிர் – women with harsh mouths, கவ்வையின் கலங்கி – saddened by their slander, இறை வளை நெகிழ்ந்த – bangles on our forearms slipped down, நம்மொடு – with us, துறையும் துஞ்சாது – when the shores don’t sleep, கங்குலானே – at night, ஏகாரம் -அசைநிலை, an expletive

சிற்றில் சிதைத்தல்

நற்றிணை 378, வடம வண்ணக்கன் பேரி சாத்தனார், நெய்தல் திணை – தோழி தலைவியிடம் சொன்னது, தலைவன் கேட்கும்படியாக
யாமமும் நெடிய கழியும் காமமும்
கண்படல் ஈயாது பெருகும் தெண் கடல்
முழங்கு திரை முழவின் பாணியின் பைபய
பழம் புண் உறுநரின் பரவையின் ஆலும்
ஆங்கு அவை நலியவும் நீங்கி யாங்கும்
இரவு இறந்து எல்லை தோன்றலது அலர் வாய்
அயல் இல் பெண்டிர் பசலை பாட
ஈங்கு ஆகின்றால் தோழி ஓங்கு மணல்
வரி ஆர் சிறு மனை சிதைஇ வந்து
பரிவுதரத் தொட்ட பணி மொழி நம்பி
பாடு இமிழ் பனி நீர்ச் சேர்ப்பனொடு
நாடாது இயைந்த நண்பினது அளவே.

Akanānūru 378, Kāvattanār, Kurinji Thinai – What the heroine said to her friend, as the hero listened nearby
My friend!  You ask me how I am
able to live with sorrow since he left,
the lord of the lofty mountains,
……….where golden pollen of vēngai
……….trees, with the fragrance of the
……….hair of brides living in wealthy,
……….huge mansions, drop down,
……….loving peacocks with pretty plumes
……….fear the sounds of different kinds of
……….young male mountain goats butting
……….horns against each other, and take to
……….the skies, bending their pretty backs
……….and screeching sweetly,
……….their calls sounding like vayir horns
……….used in dancing arenas, and rest on
……….tall bamboo with large nodes,
and from my angry mother’s unsettling
looks, that attack me along with the north
winds which bring chilliness, as the
sun with rays loses brilliance and
goes behind the western ocean.

Even if he does not think about me, after
the promises he made, I live because I am
able to see his mountain with fierce deities,
where a crude female monkey plucks
a sweet jackfruit from a tree dense with
leaves and leaps around with her mate in the
tall summits from which waterfalls cascade
down with sweet sounds.

Notes:  தலைவன் வரையாது களவு ஒழுக்கத்தில் வந்து மீள்கின்றான்.  தோழி அவனைக் காணாள் போல தலைவியின் ஆற்றாமை கூறி வரைவு கடாவுவாள் தலைவியை நோக்கிச் சொல்லாத தொடங்க, அவளைத் தொடர்ந்து தலைவி தோழிக்குக் கூறுவாள் போன்று தலைவன் கேட்பச் சொல்லியது.  காமர் பீலி ஆய் மயில் தோகை (5) – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – அழகிய தோகையினையுடைய பலரும் நன்றென்று ஆராய்ந்து மகிழும் தோகையையுடைய மயில், இரா. வேங்கடாசலம் பிள்ளை, ந. மு. வேங்கடசாமி நாட்டார் உரை – விருப்பந்தரும் பீலி பொருந்திய சிறந்த தோகையையுடைய மயில்.  அமரா முகத்து அன்னை – அகநானூறு 253 – அன்னையும் அமரா முகத்தினள், அகநானூறு 378 – உடன்ற அன்னை அமரா நோக்கமும், நற்றிணை 122-9 – அன்னையும் அமரா முகத்தினள்.

Meanings:   நிதியம் துஞ்சும்  நிவந்து ஓங்கு வரைப்பின் – in the tall big houses where wealth resides,  வதுவை மகளிர் – women who are marrying, brides, கூந்தல் கமழ் கொள – the hair is fragrant, வங்கூழ் ஆட்டிய – swayed by the winds, அம் குழை – pretty sprouts, வேங்கை –  kino trees, Pterocarpus marsupium, நன் பொன் அன்ன – fine gold-like, நறுந்தாது உதிர – fragrant pollen drops,  காமர் பீலி – pretty feathers, ஆய் மயில் தோகை – feathers of beautiful peacocks, வேறு வேறு இனத்த – of different kinds, வரை வாழ் வருடை – mountain-living goats, கோடு –  horns, முற்று – mature, இளந்தகர் – young male goats,  பாடு விறந்து இயல – run on hearing sounds, ஆடுகள வயிரின் – like the vayir horns blown in a dancing arena (வயிரின் – இன் உருபு ஒப்புப் பொருளது), இனிய ஆலி – sound sweetly, பசும்புற மென் சீர் ஒசிய – bending their beautiful back sides, bending their green back sides, விசும்பு உகந்து – rising high to the sky, இருங்கண் ஆடு அமை – swaying bamboo with large nodes,  தயங்க இருக்கும் – they rest splendidly, பெருங்கல் நாடன் – the man from the lofty mountains,  பிரிந்த புலம்பும் – suffering with pain after separation, உடன்ற அன்னை அமரா நோக்கமும் – upset mother’s unsettling looks, வடந்தை தூக்கும் வருபனி அற்சிர – early dew season when the northern winds blow with chillness,  சுடர் கெழு மண்டிலம் – the sun with its rays, மழுங்க – losing light, ஞாயிறு குட கடல் சேரும் – when the sun reaches the western sea, படர் கூர் மாலையும் – very painful evening, அனைத்தும் – together, அடூஉ நின்று – distressing, attacking, நலிய நீ மற்று யாங்ஙனம் வாழ்தி என்றி தோழி – my friend! you ask me how I live with this great sorrow (என்றி – முன்னிலை ஒருமை), நீங்கா – not removable, வஞ்சினம் செய்து – making promises, நத்துறந்தோர் – the man who abandoned us (நம் துறந்தோர் நத்துறந்தோர் என விகாரமாயிற்று), உள்ளார் ஆயினும் – even if he does not think about me, உளெனே – I am still alive (ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive), அவர் நாட்டு – his country’s, அள் இலை – dense leaves, பலவின் – of a jackfruit tree, கனி கவர் – seizing a ripe fruit, கைய – with hands, கல்லா மந்தி – a crude female monkey, கடுவனோடு உகளும் – it leaps around with a male monkey, கடுந்திறல் அணங்கின் – greatly fierce, with fierce deities, நெடும் பெருங்குன்றத்து – on the tall lofty mountain,  பாடு இன் அருவி சூடி – decorated with sweet sounding waterfalls, வான் தோய் சிமையம் தோன்றலானே – since his sky-touching mountain peak appears, since I am able to look at the sky-touching summits (தோன்றலானே – ஏகாரம் அசைநிலை, an expletive)

கலித்தொகை 51, தலைவி தோழியிடம் சொன்னது
சுடர் தொடீஇ!  கேளாய்!  தெருவில் நாம் ஆடும்
மணல் சிற்றில் காலின் சிதையா அடைச்சிய
கோதை பரிந்து வரிப் பந்து கொண்டு ஓடி
நோதக்க செய்யும் சிறு பட்டி மேல் ஓர் நாள்
அன்னையும் யானும் இருந்தேமா, “இல்லிரே
உண்ணு நீர் வேட்டேன்” என வந்தாற்கு, அன்னை
“அடர் பொன் சிரகத்தால் வாக்கிச் சுடர் இழாய்
உண்ணு நீர் ஊட்டி வா” என்றாள் என யானும்
தன்னை அறியாது சென்றேன், மற்று என்னை
வளை முன்கை பற்றி நலியத் தெருமந்திட்டு
“அன்னாய் இவன் ஒருவன் செய்தது காண்” என்றேனா
அன்னை அலறிப் படர்தர தன்னை யான்
உண்ணு நீர் விக்கினான் என்றேனா அன்னையும்
தன்னைப் புறம்பு அழித்து நீவ மற்று என்னைக்
கடைக் கண்ணால் கொல்வான் போல் நோக்கி நகை கூட்டம்
செய்தான் அக் கள்வன் மகன்.

Kalithokai 51, Kapilar, Kurinji, What the heroine said to her friend
Listen my friend donning bright bangles!
That wild brat who used to kick our little sand
houses on the street with his leg, pull flower
strands from our hair, and yank striped balls
from us causing agony, came one day when
mother and I were at home.

“O, people of this house! Please give me some
water to drink,” he said. Mother said to me,
“Pour water in the gold vessel, and give it
to him to drink, my daughter with bright jewels.”
And so I went unaware that it was him.

He seized my bangled wrist and squeezed it,
causing distress. “Mother, see what he has done,”
I shouted.
My distressed mother came running with a shriek
and I said to her “He had hiccups drinking water.”
Mother stroked his back gently, and asked him to
drink slowly.

He, that thief, looked at me through the corners of
his eyes, gave me killer looks, and smiled with joy!

Notes:  நற்றிணை 378 – ஓங்கு மணல் வரி ஆர் சிறு மனை சிதைஇ. வரிப் பந்து – நற்றிணை 12 – வரி புனை பந்தொடு – பின்னத்தூர் அ. நாராயணசாமி ஐயர் உரை, ஒளவை துரைசாமி உரை – வரிந்து புனையப்பட்ட பந்தொடு, திருமுருகாற்றுப்படை 68 – வரிப் புனை பந்தொடு – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நூலால் வரிந்து புனையப்பட்ட பந்தும், நச்சினார்க்கினியர் உரை – நூலால் வரிந்து புனையப்பட்ட பந்தும், வை. மு. கோபாலகிருஷ்ணமாச்சாரி உரை – நூலால் வரிந்து புனையப்பட்ட பந்தோடு, கலித்தொகை 51 – வரிப் பந்து – நச்சினார்க்கினியர் உரை – வரியினையுடைய பந்து, பரிபாடல் 9 – வரிப் பந்து – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – வரியினையுடைய பந்து, பெரும்பாணாற்றுப்படை 333 – வரிப்பந்து – பொ. வே. சோமசுந்தரனார் உரை – நூலால் வரியப்பட்ட பந்து.  சிதையா – சிதைத்து என்பது பொருள். செய்யா என்னும் வாய்பாட்டு வினையெச்சம்.  எதிர்மறைச் சொல்போல் காணப்படினும் உடன்பாட்டுப் பொருள் தருவது.  நகைக்கூட்டம்  செய்தான் (15) – நச்சினார்க்கினியர் உரை – மனமகிழ்ச்சியைத் தரும் கூட்டத்தை அவன் செய்தான்,  ச. வே. சுப்பிரமணியன் உரை – சிரித்தான்.

Meanings:  சுடர்த் தொடீஇ – O bright bangled woman (அன்மொழித்தொகை, விளி, an address, அன்மொழித்தொகை விளியேற்று நின்றது), கேளாய் – listen to this, தெருவில் நாம் ஆடும் – when we played on the street, மணல் சிற்றில் – little sand houses, காலின் சிதையா – he kicked with his feet and broke (சிதையா – வினையெச்சம், verbal participle), அடைச்சிய கோதை – worn flower strands, பரிந்து – broke, ruined, வரிப் பந்து கொண்டு ஓடி – took away our striped ball and ran away, நோதக்க செய்யும் – causing pain, சிறு பட்டி – the irresponsible boy, the little brat, மேல் ஓர் நாள் – a day a while ago, அன்னையும் யானும் இருந்தேமா – when mother and I were together, இல்லிரே – O those in this house, உண்ணு நீர் வேட்டேன் – I am requesting drinking water, என வந்தாற்கு – to him who came in this manner, அன்னை – mother, அடர் பொன் சிரகத்தால் வாக்கி – pour for him in the gold bowl, pour for him in the iron bowl (அடர் – metal sheet, dense), சுடர் இழாய் – O one wearing bright jewels, உண்ணு நீர் ஊட்டி வா – give him water to drink, என்றாள் – she said, என யானும் – and so I, தன்னை அறியாது சென்றேன் – I went unaware that it was him, மற்று – then, என்னை வளை முன்கை பற்றி – he grabbed my bangled forearms, நலிய – becoming distressed, தெருமந்திட்டு – I became confused, அன்னாய்! இவன் ஒருவன் செய்தது காண் – mother! see what he has done, அன்னை அலறி படர்தர – as mother screamed and came, தன்னை யான் – I said about him, உண்ணு நீர் விக்கினான் – he hiccupped while drinking, அன்னையும் தன்னைப் புறம்பு அழித்து நீவ – as mother stroked his back gently, மற்று என்னைக் கடைக் கண்ணால் கொல்வான் போல் நோக்கி – he then looked at me through the corner of eyes giving killer looks, நகைக்கூட்டம் செய்தான் – he smiled with joy, he expressed his feelings of love, அக் கள்வன் மகன் – that thief

பெரியாழ்வார் திருமொழி, திவ்ய பிரபந்தம் பாடல் 41
முற்றிலும் தூதையும் முன்கை மேல் பூவையும்
சிற்றில் இழைத்துத் திரிதருவோர்களைப்
பற்றிப் பறித்துக்கொண்டு ஓடும் பரமன் தன்
நெற்றி இருந்தவா காணீரே! நேரிழையீர்! வந்து காணீரே!

பெரியாழ்வார் திருமொழி, திவ்ய பிரபந்தம் 235
பற்று மஞ்சள் பூசிப் பாவைமாரொடு பாடியில்
சிற்றில் சிதைத்து எங்கும் தீமை செய்து திரியாமே
கற்றுத் தூளியுடை வேடர் கானிடைக் கன்றின் பின்
எற்றுக்கு என் பிள்ளையைப் போக்கினேன்? எல்லே பாவமே!

பெரியாழ்வார் திருமொழி, திவ்ய பிரபந்தம் பாடல் 288
பொங்கு வெண்மணல் கொண்டு சிற்றிலும் முற்றத்து இழைக்கலுறில்
சங்கு சக்கரம் தண்டு வாள் வில்லும் அல்லது இழைக்கலுறாள்
கொங்கை இன்னம் குவிந்து எழுந்தில! கோவிந்தனோடு இவளைச்
சங்கையாகி என் உள்ளம் நாள்தொறும் தட்டுளுப்பு ஆகின்றதே!

நாச்சியார் திருமொழி, திவ்ய பிரபந்தம் 514
நாமம் ஆயிரம் ஏத்த நின்ற நாராயணா! நரனே! உன்னை
மாமி தன் மகன் ஆகப் பெற்றால் எமக்கு வாதை தவிருமே
காமன் போதரு காலம் என்று பங்குனி நாள் கடை பாரித்தோம்!
தீமை செய்யும் சிரீதரா! எங்கள் சிற்றில் வந்து சிதையேலே!

நாச்சியார் திருமொழி, திவ்ய பிரபந்தம் 515
இன்று முற்றும் முதுகு நோவ இருந்து இழைத்த இச் சிற்றிலை
நன்றும் கண் உற நோக்கி நாம் கொளும் ஆர்வந்தன்னைத் தணிகிடாய்!
அன்று பாலகன் ஆகி ஆலிலை மேல் துயின்ற எம் ஆதியாய்
என்றும் உன் தனக்கு எங்கள் மேல் இரக்கம் எழாதது எம் பாவமே!

நாச்சியார் திருமொழி, திவ்ய பிரபந்தம் 516 
குண்டு நீர் உறை கோளரீ மத யானை கோள் விடுத்தாய்! உன்னைக்
கண்டு மால் உறுவோங்களைக் கடைக் கண்களால் இட்டு வாதியேல்!
வண்டல் நுண் மணல் தெள்ளி யாம் வளைக் கைகளால் சிரமப் பட்டோம்!
தெண் திரைக்கடற் பள்ளியாய்! எங்கள் சிற்றில் வந்து சிதையேலே!

நாச்சியார் திருமொழி, திவ்ய பிரபந்தம் 517
பெய்யுமா முகில் போல் வண்ணா! உன்தன் பேச்சும் செய்கையும் எங்களை
மையல் ஏற்றி மயக்க உன் முகம் மாய மந்திரம் தான் கொலோ?
நொய்யர் பிள்ளைகள் என்பதற்கு உன்னை நோவ நாங்கள் உரைக்கிலோம்!
செய்ய தாமரைக் கண்ணினாய்! எங்கள் சிற்றில் வந்து சிதையேலே !

நாச்சியார் திருமொழி, திவ்ய பிரபந்தம் 518
வெள்ளை நுண் மணல் கொண்டு சிற்றில் விசித்திரப் பட வீதி வாய்த்
தெள்ளி நாங்கள் இழைத்த கோலம் அழித்தியாகிலும் உன் தன் மேல்
உள்ளம் ஓடி உருகலல்லால் உரோடம் ஒன்றும் இலோம் கண்டாய்!
கள்ள மாதவா! கேசவா! உன் முகத்தன கண்கள் அல்லவே!

நாச்சியார் திருமொழி, திவ்ய பிரபந்தம் 519
முற்று இலாத பிள்ளைகளோம் முலை போந்திலாதோமை நாள்தொறும்
சிற்றில் மேல் இட்டுக் கொண்டு நீ சிறிது உண்டு திண்ணென நாம் அது
கற்றிலோம்! கடலை அடைத்து அரக்கர் குலங்களை முற்றவும்
செற்று இலங்கையைப் பூசல் ஆக்கிய சேவகா! எம்மை வாதியேல்!

நாச்சியார் திருமொழி, திவ்ய பிரபந்தம் 520
பேதம் நன்கு அறிவார்களோடு இவை பேசினால் பெரிது இன் சுவை
யாதும் ஒன்று அறியாத பிள்ளைகளோமை நீ நலிந்து என் பயன்?
ஓத மா கடல்வண்ணா உன் மணவாட்டிமாரொடு சூளறும்,
சேதுபந்தம் திருத்தினாய்! எங்கள் சிற்றில் வந்து சிதையேலே!

நாச்சியார் திருமொழி, திவ்ய பிரபந்தம் 521
வட்ட வாய்ச் சிறு தூதையோடு சிறு சுளகும் மணலும் கொண்டு
இட்டமா விளையாடுவோங்களைச் சிற்றில் ஈடழித்து என் பயன்?
தொட்டு உதைத்து நலியேல் கண்டாய்! சுடர்ச் சக்கரம் கையில் ஏந்தினாய்!
கட்டியும் கைத்தால் இன்னாமை அறிதியே! கடல்வண்ணனே!

நாச்சியார் திருமொழி, திவ்ய பிரபந்தம் 522 
முற்றத்து ஊடு புகுந்து நின் முகம் காட்டிப் புன்முறுவல் செய்து
சிற்றிலோடு எங்கள் சிந்தையும் சிதைக்கக் கடவையோ? கோவிந்தா!
முற்ற மண்ணிடம் தாவி விண் உற நீண்டு அளந்து கொண்டாய் எம்மைப்
பற்றி மெய்ப்பிணக்கு இட்டக்கால் இந்தப் பக்கம் நின்றவர் என் சொல்லார்?

நாச்சியார் திருமொழி, திவ்ய பிரபந்தம் 523 
சீதை வாயமுதம் உண்டாய்! எங்கள் சிற்றில் நீ சிதையேல் என்று
வீதிவாய் விளையாடும் ஆயர் சிறுமியர் மழலைச் சொல்லை
வேதவாய்த் தொழிலார்கள் வாழ் வில்லிபுத்தூர் மன் விட்டு சித்தன்தன்
கோதை வாய்த் தமிழ் வல்லவர் குறைவு இன்றி வைகுந்தம் சேர்வரே!

நம்மாழ்வார் திருவாய்மொழி, திவ்ய பிரபந்தம் 3470
உகவையால் நெஞ்சம் உள்ளுருகி
உன் தாமரைத் தடங்கண் விழிகளின்,
அகவலைப் படுப்பான் அழித்தாயுன் திருவடியால்,
தகவு செய்திலை எங்கள் சிற்றிலும் யாம் அடு
சிறு சோறுங் கண்டு, நின்
முக ஒளி திகழ முறுவல் செய்து நின்றிலையே!